Μπλουά, Λεόν

(Leon Bloy, Περιγκέ 1846 – Μπουργκ-λε-Ρεν 1917). Γάλλος συγγραφέας. Αδιάλλακτος καθολικός, όπως ο Μπαρμπέ ντ’ Ορεβιγί, μέχρι σημείου να αναπολεί μια θεοκρατική εξουσία, εξέφρασε σε σελίδες ταραχώδεις και φλύαρες, αλλά με μεγάλη δραματική δύναμη, την οργή του κατά της σύγχρονης αστικής κοινωνίας. Από τα μυθιστορήματά του, πιο ενδιαφέρον θεωρείται Ο απελπισμένος (1886), αυτοβιογραφική μαρτυρία ενός «προσκυνητή του απόλυτου», όπως του άρεσε να χαρακτηρίζει τον εαυτό του, που χάνεται μέσα στην ξένη και εχθρική πραγματικότητα, σε μια ζωή που τον έφερε στην αθλιότητα και στην ακαταστασία. Το 1892 δημοσίευσε τη Σωτηρία με τη βοήθεια Εβραίων. Το 1897 δημοσιεύτηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του, αυτοβιογραφικό και αυτό, Η φτωχή γυναίκα και λίγα χρόνια αργότερα έγραψε τον Απούλητο (1909), όπου το πνευματικό άγχος εκδηλώνεται με μαχητικότητα. Παραγνωρισμένος για πολλά χρόνια, ο Μ. επηρέασε αργότερα τους καθολικούς συγγραφείς της Γαλλίας του 20ού αιώνα, και προπάντων τον Μπερνανός.